"Kobieta w czerni" czyli przesycona tajemniczą magią opowieść o stracie, rodzinie i strachu.

Tytuł polski: "Kobieta w czerni"
Tytuł oryginalny: "The Woman in Black"
Pierwsze wydanie polskie: 2012
Pierwsze wydanie: 1983
Stron: 255

Autor: Susan Hill - pisarka brytyjska, laureatka prestiżowych nagród literackich: Whitbread Award, Somerset Maugham Award, John Llewellyn Rhys Prize. Była nominowana do nagrody Bookera i zasiada w jury tej nagrody. Napisała wiele powieści, ale jej szczytowym osiągnięciem jest "Kobieta w czerni". W ostatnich latach zasłynęła serią kryminałów z inspektorem Serraillerem, które zajmują najwyższe miejsca na brytyjskich listach bestsellerów.

Treść: Spowity mgłą i tajemnicą Dom na Węgorzowych Moczarach góruje nad omiatanymi przez morskie wichry bagnami, odcięty od świata i niedostępny, gdy fale przypływu pochłoną Ławicę Dziewięciu Topielców - jedyną drogę, jaka łączy dom z lądem. Arthur Kipps, młody notariusz z Londynu, przyjeżdża na pogrzeb samotnej właścicielki domu, by uporządkować pozostawione przez zmarłą papiery. Nie wie jeszcze, co wydarzyło się przed laty w domu i na otaczających go bagnach. Nie wie, kim jest kobieta w czarnej sukni, która ukazuje mu się z oddali, lecz wkrótce odkryje przerażający sekret Domu na Węgorzowych Moczarach i pojmie, jak straszliwą zapowiedzią jest pojawienie się kobiety w czerni...

Według Esy: Jak już wspominałam w ostatnim odcinku "Książki na weekend", o istnieniu powieści "Kobieta w czerni" dowiedziałam się już po tym, jak obejrzałam jej najnowszą ekranizację, dlatego podczas czytania nie mogłam powstrzymać się od dokonywania porównań, które nie zawsze były korzystne dla książki... :) Pewnie obserwująca mnie troszkę dłużej część z Was wie, że podczas minionych już wakacji namiętnie zaczytywałam się w XIX-wiecznych powieściach gotyckich, więc kiedy tylko dowiedziałam się, że książka Susan Hill czerpie z ich najlepszych wzorców oraz nawiązuje do wielkiej klasyki gatunku - "Kobiety w bieli" (którą usiłuję znaleźć w antykwariatach), nie mogło mnie to nie zainteresować :) Musicie wiedzieć, że powieści gotyckie - szczególnie czytane po zmroku, bywają bardziej tajemnicze i nastrojowe od typowych horrorów... :) 

"Kobietę w czerni" celowo czytałam nocą i muszę przyznać, że jeżeli chodzi o bardzo specyficzny, przesiąknięty tajemnicą, jakąś nienazwaną magią klimat - jestem w pełni usatysfakcjonowana. W pewnym momencie przerwałam nawet lekturę i włączyłam radio, bo cóż... zaczęłam czuć się dziwnie we własnym, zacienionym pokoju ^^ Moje zachowanie może jednak wynikać również z tego, że nie jestem znawczynią horrorów i chyba nie tak trudno mnie przestraszyć - na dodatek w mojej głowie wyrył się obraz filmowej "Kobiety w czerni", którą często widzieliśmy w kadrze "kątem oka" :) 

Jeżeli macie ochotę na przeczytanie powieści Susan Hill, a jak do tej pory nie mieliście przyjemności obejrzeć filmu - polecam, bo raczej nie powinniście się czuć zawiedzeni. Jeżeli natomiast, tak jak było w moim przypadku, ekranizację macie już za sobą, książkę możecie sobie odpuścić (no chyba, że chcecie przekonać się na własnej skórze, jak będzie działać na Was powieść gotycka w formie pisanej). Zaznaczę, że w żadnym wypadku nie czuję się po przeczytaniu książki zawiedzona - dostałam to, co chciałam, czyli strach i tajemniczość :) Mimo wszystko jednak zmiany, jakich dokonali scenarzyści w fabule książki, bardzo przypadły mi do gustu, ponieważ według mnie sprawiły, że film był naprawdę ciekawy i trzymający w napięciu. Właśnie dlatego bardziej trafiła do mnie wersja filmowa, a podczas czytania wielokrotnie żałowałam, że Susan Hill nie wpadła na te same pomysły, co scenarzyści :)