"Najbardziej lubił wtorki" czyli opowieść o świętości, która miała słabość do... ciasteczek :)

Tytuł: "Najbardziej lubił wtorki"
Pierwsze wydanie: 2008
Stron: 180
Autorzy: Ks. abp Mieczysław Mokrzycki (KLIK) - drugi obok kard. Stanisława Dziwisza osobisty sekretarz Jana Pawła II, w rozmowie z dziennikarką TVN24 Brygidą Grysiak (KLIK) odsłania nieznane fakty z życia Ojca Świętego.

Treść: "Ksiądz Mieczysław Mokrzycki, dziś arcybiskup Lwowa, był przy Janie Pawle II przez dziewięć lat. Jako drugi po Stanisławie Dziwiszu sekretarz żył papieskim życiem. Od porannej mszy świętej do ostatniej, wieczornej modlitwy. Dziś mówi, że żył w cieniu świętości. Świętość mówiła do niego: Mieciu... Gdy pytam, czy płakał po śmierci Papieża, mówi: Tylko niech Pani tego nie pisze... I wyciera oczy." W wywiadzie-rzece "Mieciu" opowiada o tym, jak wyglądał zwykły dzień Ojca Świętego w Watykanie, czyli co go wzruszało, co rozśmieszało, o czym rozmawiał z ważnymi politykami, komu się zwierzał, co czytał, co naprawdę lubił śpiewać, kogo zapraszał na święta, jak spędzał Sylwestra i... dlaczego lubił wtorki...

Według Esy: Jeżeli szukacie "zwyczajnie niezwyczajnego" Jana Pawła II, a w kolejnych czytanych przez Was publikacjach wciąż spotykacie wyłącznie patetyczną stronę Jego świętości, to z prawdziwą przyjemnością zachęcam Was do zapoznania się z książką "Najbardziej lubił wtorki", która oprócz interesujących anegdotek związanych z życiem Papieża, ukazuje drogę do świętości wiodącą przez wydarzenia dnia codziennego sprawiając, że wywiad udzielony przez abp Mokrzyckiego staje się doskonałym przewodnikiem zwracającym uwagę na potrzebę naprawdę szczerej i ufnej modlitwy.

Jan Paweł II i ks.Mieczysław Mokrzycki 

(źródło: www.tvn24.pl)

Wspomnienia, jakimi podzielił się z Nami obecny arcybiskup Lwowa, układają się w opowieść o papieżu, jakiego znali tylko najbliżsi - skorym do płatania niewinnych figli współpracownikom, lubiącym Mikołajki, świeże kwiaty, pieśni patriotyczne, prawdziwie polskie Boże Narodzenie i wschody słońca :)

Jak każdy zwyczajny człowiek, również Ojciec Święty miał swoje słabości. Nie potrafił przejść obojętnie obok pozostawionej na stoliku książki - musiał ją przynajmniej przeglądnąć i przeczytać kilka stron. Drugą słabością Papieża były...słodycze :) Jak wspomina arcybiskup: "(Po posiłku) Nie musiał nic mówić. Tylko, nie patrząc nawet w kierunku sióstr, kreślił palcem wskazującym na obrusie kółeczko. Kreślił i kreślił. I uśmiechał się przy tym tajemniczo. I siostry nie miały wyjścia i musiały ciasteczko przynieść..." :)

Ks. abp Mieczysław Mokrzycki
(źródło: papaboyspolska.wordpress.com)

Książka "Najbardziej lubił wtorki" pozwala na zajrzenie przez okno papieskiego apartamentu i poznanie codzienności Ojca Świętego taką, jaką zapamiętał nieśmiało uśmiechający się podczas wywiadu, w zakłopotaniu bawiący się biskupim pierścieniem abp Mieczysław Mokrzycki, czyli jak powiedziałby Jan Paweł II, po prostu... "Mieciu" :) 

Jeżeli tylko będziecie mieli chwilkę (dosłownie, bo wywiad czyta się naprawdę szybko i przyjemnie) sprawdźcie, czy książki nie ma w Waszej bibliotece czy też pobliskiej księgarni, bo naprawdę, naprawdę warto ją przeczytać - łzy stanęły w moich oczach kilkukrotnie, a myślę, że tego typu reakcja jest najlepszą rekomendacją dla książki poświęconej tak niezwykłemu człowiekowi...

Red. Brygida Grysiak
(źródło: Wikipedia)

"-Był piękny, kiedy umierał?

- Tak. Jego twarz promieniała. Bo czasami widzieliśmy Ojca Świętego w tych trudnych momentach choroby. Wtedy na twarzy były i zmarszczki, i grymasy. A potem, w ostatnim czasie, jego twarz się zmieniła. Nie była już ani pomarszczona, ani blada. Był pogodny. 

-Tak umierają święci...

-To prawda. Kiedy zamykam oczy, widzę, jak zakłada pelerynkę i maszeruje na taras. Widzę, jak w skupieniu odmawia Różaniec, jak czyta w nocy przy biurku w sypialni, jak spacerujemy w ogrodach Castel Gandolfo..."

Za książkę dziękuję wydawnictwu:

Na mapie świata stawiam kolejną czerwoną kropkę :) Jeżeli macie ochotę przyłączyć się do zaproponowanej przeze mnie literackiej podróży, to jest mi bardzo miło :) Proszę jedynie o wspomnienie o tym, że to ja coś takiego wymyśliłam :) Chętnie będę śledzić Waszą podróż :) Więcej o projekcie, możecie przeczytać TUTAJ :)