"Ciemny las", czyli teoria rozwoju cywilizacji według Andrzeja Stasiuka :)

TYTUŁ: "Ciemny las"

WYDAWNICTWO: Czarne

ROK WYDANIA: 2007

STRON: 110

OPRAWA: twarda

*LITERATURA POLSKA*

KRÓTKO O ANDRZEJU STASIUKU: Urodzony w 1960r. w Warszawie. Wydalony kolejno: z liceum ogólnokształcącego, technikum, zasadniczej szkoły zawodowej. We wczesnych latach 80. zaangażowany w działalność Ruchu Wolność i Pokój. Zdezerterował z wojska, za co półtora roku spędził w więzieniu. W 1987 wyjechał z Warszawy i zamieszkał w Wołowcu, w Beskidzie Niskim. Wraz z żoną Moniką Sznajderman prowadzi Wydawnictwo Czarne, specjalizujące się w literaturze środkowoeuropejskiej.

Jeżeli chcesz posłuchać jego wywiadu dla "Xięgarni", kliknij TUTAJ.

Jeżeli masz ochotę zobaczyć, jak wygląda jego domowa biblioteczka, kliknij TUTAJ :)

Z OKŁADKI: Upiorny ciemny las - przestrzeń pierwotna i niebezpieczna, ale wciąż żywa, realna i dotkliwa – jak Wschód. Z drugiej strony - zwirtualizowany dom z upiornym symulatorem – siedlisko mechanicznego Zachodu. Oto ponure dekoracje "Ciemnego lasu" - tragifarsy science fiction, nieco lemowskiej opowieści o "współpracy" Wschodu z Zachodem, o obustronnej, toksycznej zależności, o mitach   starego    i  nowego  świata, o   serii  malowniczych  stereotypów.  Stasiuk  wykorzystał  w dramacie   jedną   z teorii rozwoju cywilizacji, według której ludzie w toku ewolucji podzielą się na długowiecznych,   zdrowych,   bogatych   i   sprawujących   władzę   panów   - i tanią siłę roboczą.

WEDŁUG ESY: Zacznę od tego, że Andrzej Stasiuk znajduje się w gronie moich ulubionych polskich pisarzy. Ogromnie cenię go nie tylko za świetne, na długo zapadające w pamięć książki, ale również za "charakterek" - w końcu nie każdy z nas miałby odwagę na opuszczenie rodzinnego miasta, zamieszkanie w jakimś odludnym miejscu na drugim końcu Polski i... pisanie książek... :) Dodam jeszcze, że do Wołowca mam niedaleko, więc również z tego powodu Andrzej Stasiuk jest mi bliski ( nie - jeszcze nie miałam okazji go odwiedzić :P ). 

Na "Ciemny las" trafiłam całkiem przypadkiem i muszę przyznać, że nie miałam pojęcia, czego mam się po nim spodziewać... Zazwyczaj czytam prozę, dlatego zmierzenie się ze sztuką teatralną było dla mnie bardzo ciekawym doświadczeniem :) Moglibyście pomyśleć: "Tylko 110 stron? Przeczytam podczas kąpieli..". Otóż nic bardziej mylnego kochani! Owszem - "Ciemny las" można przeczytać bardzo szybko, ale wtedy nie odkryjecie wszystkiego, co w nim "siedzi", ponieważ nie jest to utwór, w którym chińczyk jest chińczykiem, a doklejane wąsy tylko doklejanymi wąsami. W pozornie prostej historii czai się spora dawka goryczki, która skłania do zastanowienia się nad kierunkiem, w jaki zmierza współczesny, niestabilny świat. Mroczny, niepokojący las to miejsce, w którym przy wyrębie drzew pracują robotnicy z bliżej nieokreślonego "wschodu" - Stary, Łysy oraz Młody. A co do tego mają chińczycy? O tym przekonacie się, kiedy sięgniecie po "Ciemny las" :) W każdym razie finał historii jest wyraźnym określeniem stanowiska Stasiuka wobec przepełnionego niepewnymi wartościami świata, który zmierza... No właśnie - dokąd właściwie zmierza? :) I skąd ta nieustająca miłość do pracowników ze wschodu? Może ze względu na ich szczerość? W końcu ostatecznie tylko oni mogą powiedzieć: "Pocałujcie nas w dupę!" - przecież i tak nie mają nic do stracenia.

Jeżeli macie ochotę na pozycję, która nie będzie tylko łatwa i przyjemna - szczerze polecam! :) 

Stasiuk wciąż przed Tobą? Nie czekaj - biegnij do biblioteki lub księgarni - naprawdę warto! ^^

"To tylko część opowieści o najazdach Hunów, Awarów oraz Protobułgarów..."

Andrzej Stasiuk